تاثیر کووید–۱۹ بر بخش گالری: ۷ یافتۀ کلیدی دربارۀ مجموعهداری در دوران پاندمی
چگونه دورانی بیسابقه بر رفتار گالریها و مجموعهداران تاثیر گذاشته است؟ یک بررسیِ نیمسالۀ جدید توسط آرت بازِل و یوبیاِس (UBS) دیدگاه اولیۀ خود را به اشتراک میگذارد
پاندمیِ کووید-۱۹ تاثیر عمیق و عظیمی بر صنایع بسیاری از جمله بخش کالاهای لوکس و بازارِ ۶۴ بیلیون دلاریِ هنر گذاشته است. یک بررسی نیمساله توسط آرت بازِل و یوبیاس با عنوان “تاثیر کووید-۱۹ بر بخش گالری” با هدف فراهم آوردنِ دیدگاهی اولیه دربارۀ تاثیر بحران انجام شده است، که حاصل جمعآوری و ارزیابی و تحلیل پاسخهای ۷۹۵ گالریِ پوششدهندۀ ۶۰ بازار مختلف، و ۳۶۰ مجموعهدار از ایالات متحده، انگلستان و هنگ کنگ (چین) است.
این گزارش توسط متخصص شناختهشدۀ اقتصاد فرهنگی و بنیانگذارِ آرتس اکونومیکس، دکتر کِلِر مَکاندرو، نوشته شده، و در نگارش آن از تحقیقات ادارۀ کل سرمایهگذاریِ یوبیاِس و یوبیاِس اِویدِنس لَب اینسایتس (UBS Evidence Lab Insights) استفاده شده است.
فروش گالریها تا بیش از یکسوم کاهش یافته، و یکسوم گالریها آب رفتهاند
کلر مکاندرو عنوان میکند، “به طور متوسط، گالریها شاهد افت ۳۶ درصدی در فروش خود در مقایسه با دورۀ مشابه در شش ماه اول سال گذشته هستند”، یافتههایی که منعکسکنندۀ فروش در صنایع کالاهای لوکس است. تقریباً همۀ گالریها فضای فیزیکیشان را بین ژانویه تا ژوئیۀ ۲۰۲۰ تعطیل کردهاند، و یکسوم گالریها آب رفته و کوچکتر شدهاند، و به طور متوسط چهار نفر از کارمندانشان را اخراج کردهاند، که تقریباً دو نفر از این چهار نفر از کارمندان تماموقت آنها بودهاند.
مجموعهدارها فعال و علاقمند باقی ماندهاند
نوح هوُروُویتز میگوید، “هرچند شرایط سختی بر بازار حاکم بوده، بر اساس دادههایی که از پایِشِ مجموعهداران از طریق یوبیاِس جمعآوری شده، مجموعهداران هنوز اقدام به خرید میکنند.” برخلاف سایر دورههای رکود، گالریها متوجه نوعی آگاهیِ عمیق و انگیزۀ قوی از جانب برخی مجموعهدارها در جهت حمایت از هنر شدهاند. در نیمۀ اول سال ۲۰۲۰، اکثریت مجموعهداران در تمام مناطق یک اثر هنری خریدهاند، که ۶ درصد از آنها ده یا حتی تعداد بیشتری کار خریداری کردهاند. از میان آنها که مورد پایش قرار گرفتهاند، ۵۹ درصد عنوان کردهاند که پاندمی کووید-۱۹ موجب افزایش علاقۀ آنها به جمع کردن آثار هنری شده، و ۳۱ درصد گفتهاند که عملاً و به صورت جدی به این کار اقدام کردهاند.
نسل هزارهایها همچنان بزرگترین گروهی هستند که برای هنر پول خرج میکنند
پایشِ انجامشده تفاوت در رفتار میان نسلها را آشکار میکند: تنها ۳ درصد از مجموعهداران نسل جدید در سال ۲۰۲۰ اثری نخریدهاند، در حالی که بیش از یکسوم کهنهکارها هیچ خریدی انجام ندادهاند. بخش هزارهایها همچنین بزرگترین سهم را در خریدارهای سطح بالا دارند، با این واقعیت که ۱۷ درصد از آنها بیش از یک میلیون دلار در دورۀ شش ماهه خرج کردهاند، در حالی این رقم برای مجموعهدارهای قدیمی ۴ درصد است. تقریباً تمام مجموعهدارهای هزارهای و بیشتر مجموعهدارهای یک نسل پیش از آنها به شکلی فعال با گالریها در دوران بحران کار کردهاند، در حالی که ۴۰ درصد از کهنهکارها گزارش کردهاند با هیچ گالریای در این دوران به صورت فعال سر و کار نداشتهاند.
چرخش بازار هنر به سوی فروش آنلاین تسریع شده و ادامه مییابد
بازار هنر از لحاظ تاریخی در قبول تجارت الکترونیک آهسته عمل کرده است؛ با این همه، یافتهها نشان میدهد این رویه در مواجهه با بحران تغییر کرده است. در نیمۀ اول ۲۰۲۰، فروش آنلاین ۳۷ درصد از مجموع فروش گالریها را شامل شده، که ۱۰ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۹ بوده است. از میان مجموعهدارانِ پایششده، ۸۵ درصد یا بیشتر از اتاقهای نمایش آنلاینِ گالریها یا آرت فِرها بازدید کرده، و تنها نیمی از آنها از این نمایش مجازی برای نهایی ساختنِ خرید یک اثر هنری استفاده کردهاند. اکثریت گالریهای پایششده (۶۶ درصد) پیشبینی کردهاند که فروش آنلاین در بخش گالریها در سال ۲۰۲۱ بیش از این رشد خواهد کرد.
مجموعهدارها از بهبودِ شفافیتِ قیمتها استقبال میکنند
گرایش به سمت شفافیت بیشترِ قیمتها به واسطۀ اتاقهای نمایش آنلاین و پلتفورمهای دیجیتال، روایت دیگری از جانب مجموعهدارهاست که به عنوان یکی از بهترین نتایج این بحران در جهت بهبود بازار گزارش شده است: ۸۱ درصد معتقد بودند این مسئله مهم یا ضروری است که وقتی آثار هنری برای فروش آنلاین را جستجو و تماشا میکنند قیمت آنها را ببینند، و گروهی هم اعتقاد داشتهاند که حفظ این شفافیت قیمتها در فروشهای آنلاین و آفلاینِ آینده حفظ شود. مکاندرو میگوید، “من فکر میکنم این چیزی است که نمیتوانید از آن چشمپوشی کنید. این هم برای خریدارهای جدید و هم مجموعهدارهای تثبیتشده، و حتی مشاورین هنری، خوب است.”
مجموعهدارهای کهنهکار بیشتر علاقمندند به کشفهای جدید ادامه بدهند
در خلال نیمۀ نخست سال ۲۰۲۰، یکسوم مجموعهدارها ترجیح دادهاند از هنرمندانی کار بخرند که با آثار آنها از قبل آشنایی دارند، یا پیشتر از آنها اثری خریدهاند – گرایشی که اگر ادامه پیدا کند وضعیت موجود را تقویت کرده، و تثبیت شدن و جا افتادنِ هنرمندان و گالریهای جوانتر را سختتر میکند. با این همه، تفاوتهای آشکاری میان نسلها در این زمینه یافت شده: هوُروُویتز اشاره میکند، “نسل مجموعهدارهای قدیمی در حقیقت نسلی هستند که بیشترین علاقمندی را به جستجوی گالریهای جدید نشان میدهند، که بر خلاف آن چیزی است که ممکن است فکر کنید”. ۳۵ درصد از آنها گفتهاند که به دنبال کشفهای جدیدند – بیش از دو برابرِ مجموعهدارهای هزارهای.
مجموعهدارها همچنان به بها دادنِ بیشتر به مواجهۀ فیزیکی با هنر ادامه میدهند
هرچند پلتفرمهای آنلاین به صورت گستردهای استفاده میشوند، اما مجموعهدارها عنوان کردهاند که این مجاری ابزارهای ترجیحیِ آنها برای تعامل با بازار هنر نیست. در پاسخ به آن که آنها ترجیح میدهند به چه وسیلهای هنر ببینند، ۷۰ درصد تمایل داشتهاند از یک نمایشگاه یا آرت فِر واقعی دیدن کنند، در حالی که ۳۰ درصد ترجیح میدادهاند از اتاقهای نمایش یا دیگر پلتفورمهای آنلاین استفاده کنند. علیرغم محدودیتهای جاری برای مسافرت، اکثریت مجموعهداران (۸۲ درصد) همچنان فعالانه در حال برنامهریزی برای شرکت در کارنماها، آرت فِرها و رویدادهای هنری در زمانی طی ۱۲ ماه آینده هستند. پاول داناوان، که پیشبینی میکند سفرهای بینالمللی علیرغم یک گرایش آنی به محلیسازی و بومیگرایی دوباره از سر گرفته خواهد شد، میگوید، “انسانها به طور طبیعی کنجکاو هستند؛ ما دوست نداریم در خانه بنشینیم.”
در پاسخ به این پرسش که او چه گرایش در حالِ ظهورِ مثبتی را میبیند، داناوان به موج “چشمگیر” راهاندازیِ کسبوکار در پیِ پایانِ قرنطینه اشاره میکند. “مردم کسبوکارهای خودشان را راه میاندازند. به نظر من، این نشاندهندۀ درجهای عمومی از اعتماد و امید به آیندۀ اقتصادی است. […] ما همیشه این را دست کم میگیریم که مردم در مواجهه با موقعیتهای در حال گذار و تغییر، چقدر میتوانند خودشان را عادت دهند. من فکر میکنم این دربارۀ بازار هنر هم صدق میکند.”
کریستل نوُواکوُویچ، مدیر عامل یوبیاِس اروپای شرقی، در اظهار نظری دربارۀ این گزارش میگوید، “از گفتگوهایمان با مجموعهدارها چنین برمیآید که همچنان انگیزۀ مستمری برای حمایت از بازار وجود دارد. پلتفورمهای دیجیتال میتوانند شفافیت قیمتها را افزایش دهند و بنیانِ خریداران جدید در سطوح قیمت متفاوت را گسترده کنند. تقویت این اجتماعِ جهانیشده برای سلامت بازار در آینده ضروری است.”